- dinməz-söyləməz
- 【副】言葉なしで､ 一言も発することなく､ 静かに[ｺﾄﾊﾞﾅｼﾃﾞ､ ﾋﾄｺﾄﾓﾊｯｽﾙｺﾄﾅｸ､ ｼｽﾞｶﾆ]
Jurnalist dinməz-söyləməz qaya parçasına yanaşıb üstündə oturdu. — ジャーナリストは､ 何も言わずに岩のかけらに近付き､ その上に座った。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
dinməz-söyləməz
Look at other dictionaries:
dinmək — f. 1. Danışmaq, söz söyləmək. Hə adam istəyir hirsini yesin, dinməsin, insanı özbaşına qoymurlar, dindirirlər. C. M.. Bala fərəhləndi, ana sevindi; Gah Gülər danışdı, gah Rəna dindi. M. R.. 2. Səslənmək, eşidilmək. O, indi düşünür həyata dair;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kirimişcə — z. Sakitcə, susmuş halda, səsini çıxarmadan, sakit sakit, dinmədən, dinməz söyləməz. Molla Nəsrəddin də bir tərəfdə kirimişcə oturub qulaq asırmış. M. N. lətif. <Koroğlu> gördü kişi kirimişcə durub maddım maddım baxır onun üzünə. «Koroğlu» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
susqun — z. Dinməz, susmuş (halda), sakit, dinməz söyləməz. <Toğrul Elxana:> Halbuki bu tərəfdə susqun oturub kimsəyə görünməyəcəyinə söz vermişdin. C. C.. Onlar hər ikisi bir vaxt sevinclə getdikləri yolu bu dəfə susqun və fikirli bir halda çıxmağa … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səssiz — sif. və zərf 1. Səs çıxarmayan, səs çıxarmadan, asta(dan), yavaş(dan). Lakin <Nuriyyənin> balaca qəlbi səssiz, lal nəğmələr oxuyaraq məchul bir ümidlə yaşadı. İ. Ə.. O səssiz nəğmələri; Suların qucağından; Qopara bilsin gərək. B. V.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yavaşca — z. Astaca, üsulluca, yavaşcadan, hiss etdirmədən, səs çıxarmadan, bildirmədən. Yavaşca yerindən durdu. Yavaşca kənara çəkildi. – Axırda zəiflər yavaşca başlayırlar əkilməyə və güclülər, yəni dəstə sahibləri qalırlar məclisdə. C. M.. Zeynal… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səsməkün — (Cəbrayıl, Şamaxı) səssiz, sakit, dinməz söyləməz. – Evimizdə qonağ var, səsməkün otır (Şamaxı) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
aşiq-məşuq — <ər.> Bir birinə bərk vurulma (vurulmuş). Aşiq məşuq olmaq – bir birinə bərk vurulmaq. <Bədircahan:> Züleyxa xanım sənə belə aşkarca aşiqməşuq olub dinməz söyləməz. N. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaq — 1. is. 1. İnsan və heyvanın yeriməsinə xidmət edən bədən üzvü. Balaca ayaq. Qarın üstündə heyvan ayağının izi var. Ayaq barmaqları. – Təkərlərin səsi, atların ayaqlarının tappıltısı meşələrə səs salırdı. N. N.. Fərraşlar Məşədi Həsəni yıxıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
balaban — is. Nəfəslə çalınan qamışdan, ağacdan qayrılan sadə çalğı aləti; düdük, tütək. Döyüldü təblü naqarə, çalındı ney, balaban. A. S.. Anası dinməz söyləməz bunun <Həsənin> başının altından götürüb gizlətdiyi balabanı yenə də özünə qaytardı. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çaq-çuq — təql. Çaqqaçaq, çaqqıltı, çaqçaq səsi. Xozeyin dinməz söyləməz çötkəni götürüb, çaq çuq hesab elədi. S. M. Q.. ◊ Çaq çuq eləmək dan. – xırda alver və ya xırda bir işlə məşğul olmaq. <Məşədi Məmməd:> Köhnə paltar alıb satıram. <Səməd:> … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çötkə — is. <rus.> köhn. Dördbucaqlı çərçivədə eninə taxılmış millərə keçirilən aşıqlardan ibarət sadə hesablama aləti; sayğac. Xozeyin dinməz söyləməz çötkəni götürüb, çaqçuq hesab elədi. S. M. Q.. <Hesabdar> çötkə dənələrini tərpətdi,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
